Doświadczalnie Świata programu „Mamo, Tato – Pokaż mi!”, powstają od 2009 roku. Zostały stworzone przez pedagogów plastyki, a także rodziców. Udostępnienie programu oraz prace nad powstaniem strony internetowej były możliwe dzięki Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2013. Autorzy programu oraz realizatorzy strony internetowej, dziękują fundatorowi za dostrzeżenie wartości programu oraz wsparcie całego projektu. Serdeczne podziękowania i wyrazy szacunku kierują także do wszystkich osób zaangażowanych w coroczną pracę nad konkursami przyznawania Stypendium ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Autorzy kierują również podziękowania do środowiska artystycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego, szczególnie do prof. UR dr hab. Magdaleny Rabizo – Birek oraz prof. UR dr hab. Marka Olszyńskiego, za wsparcie oraz promocję projektu.

Wyjątkowe i specjalne  podziękowania skierowane są do Zespołu Badawczego Szpitala Kolejowego w Katowicach oraz Oddziału Okulistycznego z Pododdziałem Okulistyki Dziecięcej w Sosnowcu, szczególnie do prof. dr hab. n. med. Edwarda Wylęgały oraz dr n. med. Dariusza Dobrowolskiego. Jako autorzy programu składamy hołd codziennej pracy tych osób oraz ich pracy naukowej i odkrywczej. To właśnie dzięki ich pasji i profesjonalizmowi w dziedzinie okulistyki, ich wysiłkowi skierowanemu na każdego człowieka jako odrębnej i każdorazowo ważnej osobie, a nie tylko obiektowi badań naukowych – dostrzegliśmy jak wyjątkowe były nasze spotkania z nimi. Spotkania i konsultacje natomiast, nakierowały nas na zupełnie odmienne postrzeganie świata i człowieka, a w tym wszystkim roli działań plastycznych i wizualnych w rozwoju najmłodszych dzieci – co doprowadziło do stworzenia programu 'Mamo, Tato – Pokaż Mi!” oraz poświęconej mu strony internetowej.

   Ponad wszystko jednak, nie osiągnęlibyśmy sukcesu zbudowania programu oraz strony i nie bylibyśmy nigdy tymi ludźmi, którymi jesteśmy teraz, gdyby nie główny bohater – nasz syn. To przede wszystkim z nim mieliśmy przyjemność pracować nad zabawami świetlnym, plastycznymi i manualnymi – przedstawionymi na tej stronie i to jemu należą się niezwykłe podziękowania. W tym konkretnym przypadku bowiem, kształtowaliśmy się nawzajem. Życzymy sobie oraz czytelnikom, aby taka współpraca trwała nadal i rozwijała nas wszystkich, oby uczyła nas, że możliwością poznawczym człowieka nie ma końca a najważniejszą cechą tej nauki jest kształtowanie swojej osobowości w poszanowaniu z każdym człowiekiem, z każdą istotą wokół nas. A co najważniejsze, oby tak dobra współpraca: rodzic – dziecko i dziecko – rodzic, rozwijała się w każdej Rodzinie, która dotrze do naszego programu i strony internetowej.

   Mamy pełnię nadziei, że strona jaka powstała przy naszym udziale, będzie przydatna dla wszystkich, którzy do niej dotrą. Wierzymy, że otwiera ona także nowy rozdział – dopiero pisany – w dziedzinie współpracy percepcji wzrokowej i plastyki w początkach rozwoju dziecka.