JAK NAWIĄZYWAĆ RELACJĘ Z MAŁYM DZIECKIEM SŁABOWIDZĄCYM: OD URODZENIA DO KILKULATKA. JAK MÓWIĆ DO DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO. Poradniki.

Wyróżnione

Opublikowany 1 grudnia 2023 przez Joanna Smola

JAK NAWIĄZYWAĆ RELACJĘ Z MAŁYM DZIECKIEM
SŁABOWIDZĄCYM: OD URODZENIA DO KILKULATKA.
JAK MÓWIĆ DO DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO.

Nawiązanie relacji z małym dzieckiem słabowidzącym jest zupełnie inne niż mówienie do starszego dziecka słabowidzącego. W nawiązaniu kontaktu z dzieckiem z obniżoną ostrością widzenia, ważnych jest wiele czynników rozwojowych: wiek, poziom widzenia funkcjonalnego dziecka, poziom rozwoju emocjonalnego dziecka, poziom rozwoju mowy czy indywidualne cechy każdego dziecka. Każdy z tych czynników wpływa na wygląd relacji z dzieckiem.

………………..

Z malutkim dzieckiem słabowidzącym nawiązujemy relację, ponieważ ono nie nawiązuje kontaktu wzrokowego i jeszcze nie mówi, dopiero uczy się rozumieć mowę. Brak kontaktu wzrokowego z malutkim dzieckiem jest bardzo mylący. Wydaje się, że dziecko nie nawiązuje z nami żadnego kontaktu, bo nie patrzy nam w twarz, nie przygląda się, nie odpowiada uśmiechem na uśmiech. To dlatego, musimy nauczyć się poprawnej relacji z malutkim dzieckiem słabowidzącym oraz poznać indywidualne formy komunikacji dziecka.

……………………..

Do starszego dziecka słabowidzącego mówimy i rozmawiamy z nim, nawiązujemy dialog. Starsze dziecko lepiej korzysta ze wzroku, więcej rozumie i posługuje się kontaktem werbalnym, niezależnie od tego jaki jest poziom mówienia. To dlatego kontakt z małym dzieckiem słabowidzącym, a kontakt ze starszym dzieckiem słabowidzącym, to dwie zupełnie różne postawy i dwa różne systemy działania.

…………………..

Bardzo ważne są lęki dziecka słabowidzącego. U małego dziecka lęki są dużo mocniejsze, niż u dziecka starszego. To właśnie dlatego, do starszego dziecka z dysfunkcją wzroku można i należy podejść, aby mogło osobę mówiącą zobaczyć. Dobrze jest również dziecko delikatnie dotknąć, aby wiedziało ono, że mówimy konkretnie do niego. U malutkiego dziecka słabowidzącego, techniki tej nie można zastosować. Małe dziecko z dysfunkcją wzroku nie posługuje się wzrokiem tak, jak starsze dziecko. Do tego przeżywa różne lęki wynikające z obniżonej ostrości widzenia. Nie możemy więc podejść do dziecka, jeśli widzimy wyraźne oznaki strachu. Nie możemy też dziecka dotknąć, ponieważ wiele malutkich dzieci słabowidzących boi się dotyku osób obcych lub mniej znanych. Czynnikiem wspólnym jest wypowiadanie imienia dziecka, aby dziecko wiedziało, że mówimy konkretnie do niego. Pojawiają się jednak różnice nawet w kwestii imienia. O ile starsze dziecko rozpozna swoje imię w różnych wersjach o tyle małe dziecko ma swoje wymagania fonetyczne. System zachowania względem dziecka słabowidzącego malutkiego, a starszego, jest więc zupełnie inny.

…………………………………….

Umiejętność nawiązania relacji z małym dzieckiem z dysfunkcją wzroku, nie jest procesem automatycznym. Takiej relacji trzeba się nauczyć. Spokojnie i cierpliwie uczymy się dziecka. Spokojnie i cierpliwie uczymy się widzenia dziecka oraz jego funkcjonowania. Spokojnie i cierpliwie tłumaczymy w najbliższym i dalszym otoczeniu. Najpierw musimy nauczyć się nawiązywać relację z małym dzieckiem z dysfunkcją wzroku, a potem musimy nauczyć się mówić do starszego dziecka z dysfunkcją wzroku. Dlaczego? Ponieważ dziecko z dysfunkcją wzroku, nie nawiązuje z nami kontaktu wzrokowego i nie widzi najbliższego otoczenia. Nie interesuje się światem zewnętrznym tak, jak dzieci widzące normatywnie. Małe dziecko z dysfunkcją wzroku jest bardziej płaczliwe, zalęknione i wrażliwe. Starsze dziecko z dysfunkcją wzorku, może nie wiedzieć, że mówi się konkretnie do niego, a w stresie i lęku może zupełnie nie rozumieć słów.

………………..

Jakie są więc skutki braku kontaktu wzrokowego? U małego dziecka, skutkiem jest pozorny brak kontaktu z dzieckiem oraz spora ilość lęków wynikających z ograniczeń wzrokowych. Co więcej, dla nas, ludzi widzących, brak kontaktu wzrokowego z malutkim dzieckiem jest bardzo mylący. To dla nas, ludzi dorosłych i posługujących się kontaktem wzrokowym w relacjach społecznych, kontakt wzrokowy jest dużo ważniejszy, niż dla malutkiego dziecka. Bo noworodek lub niemowlak w pierwszych miesiącach życia, tak naprawdę nie widzi nas dokładnie. Przygląda się twarzy rodzica, uspokaja się, jest zaciekawiony, ale nie interpretuje twarzy człowieka tak, jak dorosła osoba. My natomiast, odbieramy spojrzenie dziecka jako dokładną interpretacje naszej twarzy i wręcz czytanie z naszego spojrzenia. To dla nas więc, brak kontaktu wzrokowego z dzieckiem z słabowidzącym lub niewidomym jest pozornym barakiem jakiegokolwiek kontaktu. A dziecko kontaktuje się z nami, tylko pozostałymi ścieżkami sensorycznymi. Wydaje dźwięki, przytula się, dotyka nas i chwyta, uspokaja się lub płacze, co również jest komunikatem dla nas. U starszego dziecka, skutkiem braku kontaktu wzrokowego jest nieprawidłowa komunikacja z dzieckiem. Dziecko z dysfunkcją wzroku może nie wiedzieć, że ktoś mówi do niego. Nie będzie reagować, jeśli nie będziemy mówili do niego prawidłowo. Wśród wielu osób, w dużej przestrzeni, czy w hałasie, nie będzie wiedziało, że ktoś mówi właśnie do niego. Nie przywita się z nami, jeśli to my nie wykonamy przywitania odpowiednio.

……………………….

Kontakt z dzieckiem z dysfunkcją wzorku, wymaga bardzo konkretnej, choć bardzo prostej wiedzy. Jeśli nie wprowadzimy odpowiednich form kontaktu, nie nawiążemy odpowiedniej relacji. W przestrzeni publicznej pojawia się określenie savoir-vivre względem osoby słabowidzącej lub niewidomej. To niewłaściwe określenie i kolejny nieprawdziwy stereotyp. Nie uczymy się grzeczności. Mamy nauczyć się form kontaktu, a więc tak naprawdę uczymy się odrębnego, choć bardzo prostego języka funkcjonalnego. Grzeczność nam nie pomoże, ale umiejętność dostosowanej i komfortowej komunikacji już tak. To komfort nie tylko dla dziecka z dysfunkcją wzroku, ale również dla nas. Prawidłowa i prosta komunikacja otwiera drogę do relacji, rozmowy oraz dialogu. Uczymy się więc komunikacji z dzieckiem z dysfunkcją wzroku w dwóch krokach:

……………………….

1. JAK NAWIĄZYWAĆ RELACJĘ Z MAŁYM DZIECKIEM SŁABOWIDZĄCYM: OD URODZENIA DO KILKULATKA.

JAK NAWIĄZYWAĆ RELACJĘ Z MAŁYM DZIECKIEM SŁABOWIDZĄCYM- OD URODZENIA DO KILKULATKA

JAK NAWIĄZYWAĆ RELACJĘ Z MAŁYM DZIECKIEM SŁABOWIDZĄCYM: OD URODZENIA DO KILKULATKA. Poradnik PDF do samodzielnego wydruku.

Link do poradnika w PDF:

https://zlotynauczyciel.pl/…/jak-nawiazywac-relacje-z…/

…………………..

2. JAK MÓWIĆ do dziecka słabowidzącego.

JAK MÓWIĆ DO DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO. PDF do samodzielnego wydruku 1.

JAK MÓWIĆ do dziecka słabowidzącego. Poradnik pedagogiczny w PDF do samodzielnego wydruku.

Link do poradnika w PDF:

https://zlotynauczyciel.pl/…/jak-mowic-do-dziecka…/

……………………

Niepełnosprawność wzrokowa może wystąpić samodzielnie. Retinopatia wcześniacza, zaćma wrodzona, hipoplazja nerwu wzrokowego, zmętnienia rogówek, małoocze, podwichnięcie soczewki, bardzo wysoki astygmatyzm, bardzo wysoka krótkowzroczność, bardzo wysoka nadwzroczność, wrodzone wady rozwojowe oczu oraz inne poważne dysfunkcje wzroku. Te wszystkie problemy mogą występować samodzielnie, wpływając na funkcjonowanie dziecka oraz komunikację z dzieckiem.

…………

Niepełnosprawność wzrokowa, może też towarzyszyć dużej części innych niepełnosprawności. Niepełnosprawność ruchowa (np. MPD), wcześniactwo z całym pakietem powikłań wcześniaczych (np. słabowidzenie, niedosłuch, MPD, NI), różnorakie powikłania okołoporodowe, Zespół Downa oraz inne sprzężenia. Wszystkie te obszary zawsze łączą się z uszkodzeniem wzroku i słabowidzeniem różnego stopnia. Konsekwencją ograniczenia widzenia, jest inny sposób nawiązania relacji. Aby poprawnie nawiązywać relację z dzieckiem słabowidzącym, należy stosować odpowiednie i proste zasady.

……………..

Poradnik pedagogiczny: JAK MÓWIĆ DO DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO. PDF do samodzielnego wydruku.

……..

Odbiorcy poradnika:

– rodzice

– terapeuci, którzy rozpoczęli pracę z dzieckiem słabowidzącym

– pedagodzy specjalni

– nauczyciele współorganizujący kształcenie specjalne

– wychowawcy klas I – III

– nauczyciele przedmiotowi

………………………

Wykorzystanie poradnika:

– RODZICE: zrozumienie potrzeb dziecka słabowidzącego, edukacja najbliższego otoczenia, przekazanie poradnika do terapeuty, przedszkola, szkoły w celu pokazania poprawnej komunikacji z dzieckiem słabowidzącym

– PEDAGODZY i TERAPEUCI: przygotowanie uczniów, kadry pedagogicznej oraz rodziców dzieci zdrowych, na współpracę z uczniem z dysfunkcją wzroku lub z dodatkowymi sprzężeniami,

– PEDAGODZY i TERAPEUCI: rozmowy z uczniami na temat niepełnosprawności wzrokowej,

– PEDAGODZY i TERAPEUCI: osobista współpraca z dzieckiem słabowidzącym

…………………………

Poruszane tematy:

– jak mówić do dziecka słabowidzącego

– jak witać się z dzieckiem słabowidzącym

– jak witać się podaniem dłoni z dzieckiem słabowidzącym

– dlaczego dziecko słabowidzące nie utrzymuje kontaktu wzrokowego

– jak dziecko słabowidzące odbiera emocje drugiej osoby, jeśli nie widzi mimiki twarzy

– co to znaczy, że dziecko słabowidzące ma fragmentaryczny obraz świata

…

Poradnik zawiera 11 stron. Infografikę oraz 10 stron opisu. Przedstawione zasady postępowania są stosowane zarówno u dzieci przedszkolnych, w wieku szkoły podstawowej, w szkole ponadpodstawowej oraz u osób dorosłych. W zakresie przygotowania rówieśników na współpracę z uczniem słabowidzącym, należy prowadzić rozmowy, tłumaczyć, jakie są zasady zachowania względem osoby z obniżoną ostrością wzroku. Dzieci z ostatnich klas szkoły podstawowej oraz licealiści mogą korzystać z infografiki również sami, na gazetce szkolnej. Licealiści mogą korzystać samodzielnie zarówno z infografiki oraz z opisu.

………………

JAK MÓWIĆ DO DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO. Poradnik pedagogiczny. PDF do samodzielnego wydruku.

L i n k do zakupu PDF na platformie „Złoty nauczyciel”: ……….

K L I K N I J T U T A J

………………….

JAK MÓWIĆ DO DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO. PDF do samodzielnego wydruku 1.

…………..

JAK MÓWIĆ DO DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO. Poradnik pedagogiczny. PDF do samodzielnego wydruku.

L i n k do zakupu PDF na platformie „Złoty nauczyciel”: ……….

K L I K N I J T U T A J

……………………………………

Kontakt z nami:

folksmolk@gmail.com (pracownia pedagogicznych pomocy wzrokowych)

lub

Strona FB Mamotatopokazmi

lub

Profil na FB, gdzie jesteśmy jako Doświadczalnia Świata

…………………

NAUKA CZYTANIA DLA DZIECI SŁABOWIDZĄCYCH. PIERWSZE SŁOWA. Jak dopasować czcionkę do aktualnego widzenia dziecka słabowidzącego?

Wyróżnione

Opublikowany 6 listopada 2023 przez Joanna Smola

Odpowiedz

NAUKA CZYTANIA DLA DZIECI SŁABOWIDZĄCYCH. Pierwsze słowa.

……………………….

Nauka czytania, pierwsze słowa.

– Dziecko słabowidzące

– dziecko głęboko słabowidzące

– dziecko niedowidzące

– dziecko z problemami przetwarzania wzrokowego

– dziecko z wysoką wadą wzroku

– dziecko z nawracającym zezem

– dziecko z podejrzeniem dysleksji

– dziecko z afazją, dyslalią, alalią, dyspraksją

– Dziecko z niepełnosprawnością sprzężoną

Od czego zacząć naukę czytania w przypadku problemów wzrokowych u dziecka? Jest wiele metod, np. metoda sylabowa, metoda globalna, metoda czytania uczestniczącego. Zawsze jednak, jeszcze zanim dostosujemy metodę do potrzeb dziecka, zaczynamy od powiększeń oraz dostosowań wizualnych.

………………………………..

Możliwe problemy z materiałami edukacyjnymi do nauki czytania, względem dziecka z dysfunkcją wzroku:

– materiały niedostosowane wzrokowo

– zbyt małe litery

– nieczytelna czcionka ( skomplikowana graficznie, ozdobna, imitująca pismo ręczne, przechylenie liter)

– zbyt małe obrazki

– nieczytelne obrazki

– zbyt dużo obrazków na jednej stronie

– zbyt dużo treści obok siebie (małe odległości)

– zbyt dużo treści obrazkowych i piśmienniczych na jednej stronie

………………………………

……………………………..

Materiały do nauki czytania dla dziecka z dysfunkcją wzroku, bezwzględnie muszą być powiększone oraz uproszczone wizualnie.

Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z niepełnosprawnością wzrokową (medyczne słabowidzenie), problemami z przetwarzaniem wzrokowym lub zaburzeniami dyslektycznymi (dziecko dyslektyczne przetwarza i rozumie obraz inaczej niż pozostałe dzieci), zawsze wprowadzamy powiększenia i uproszczenia wizualne.

………………………………………..

konieczne dostosowania wizualne w materiałach do nauki czytania, dla dziecka z dysfunkcją wzroku:

– powiększenia

– uproszczenia graficzne

– powiększone litery

– czcionka uproszczona graficznie, np. ARIAL

– odpowiednie odległości pomiędzy literami

– odpowiednie odległości pomiędzy wyrazami

– obrazki powiększone

– obrazki wyraźne i dostosowane graficznie

– maksymalne uproszczenia w zagospodarowaniu strony, np. jeden powiększony obrazek, niewielka ilość tekstu

……………………………………………

………………..

Kolejnym niezwykle istotnym dostosowaniem dla dziecka z dysfunkcją wzroku, jest odpowiednie miejsce do czytania. Zadbajmy o niezbędne sprzęty codziennego użytku o charakterze tyflopedagogicznym.

………………….

Konieczne dostosowania miejsca nauki oraz miejsca czytania dziecka słabowidzącego:

– odpowiednie oświetlenie całego pomieszczenia

– doświetlenie oglądanych i czytanych materiałów

– zastosowanie odpowiedniej lampki oświetlającej tekst

– zastosowanie stoliczka z podnoszonym blatem

– zastosowanie odpowiedniej wysokości siedzenia dla dziecka

– zastosowanie lup, powiększalników lub sprzętów multimedialnych (np. tablet, smartfon, iPhone), do powiększenia tekstu. Sprzęty te stosujemy tylko wtedy, kiedy dziecko potrafi z nich korzystać i widzi powiększaną treść.

…………………….

Nauka czytania u każdego dziecka przebiega inaczej. Część dzieci potrzebuje tylko powiększeń, a literki, głoski oraz kodowanie i dekodowanie wskakują dziecku do głowy szybko i sprawnie. Dziecko bardzo szybko zapamiętuje literki, łączy je z głoskami, a kilka literek potrafi złączyć w zrozumiałe słowo lub sylabę, nawet jeśli ta sylaba nie ma żadnego znaczenia (ba, be, ca, ce it.). Dziecko po prostu czyta. Wtedy wystarczają powiększenia, kontrasty, uproszczenia oraz dostosowane miejsce do nauki czytania.

………………………..

Nie zawsze jednak tak jest. Czasami, dziecko nijak nie potrafi nauczyć się czytać. Nie potrafi zapamiętać literek, nie łączy głoski z literką, a łączenie liter w wyraz praktycznie nie istnieje. Dziecko takie odrzuca metodę sylabową (najczęściej stosowaną), bo nie rozumie o co w niej chodzi i po co łączyć litery w sylaby, które nie mają żadnego znaczenia. Bo czym dla takiego dziecka jest sylaba typu BA, BE, BU itp. Jest czymś zupełnie bez żadnego znaczenia. U dziecka z takimi trudnościami w nauce czytania, oprócz słabowidzenia ewidentnie występują dodatkowe problemy wpływające na naukę czytania, np.:

– opóźniony rozwój mowy wpływający na naukę czytania

– skrzyżowana lateralizacja

– dysleksja (warto dopytać, czy w rodzinie któregoś z rodziców występuje dysleksja, ponieważ może ona występować również u dziecka słabowidzącego, ale nie można jej obecnie badać przy dysfunkcji wzroku)

– sprzężone niepełnosprawności wpływające na naukę czytania, np. afazja

………………………..

W takich sytuacjach metoda sylabowa kompletnie się nie sprawdza i należy z niej zrezygnować. Dziecko z czasem dotrze do poprawnego głoskowania, ale musi otrzymać most, w formie metody czytania globalnego. Zapamiętuje cały wyraz i dopiero z czasem odkrywa jak brzmią poszczególne głoski ułożone w słowie. Tak też wyglądają literki ułożone w wyrazie. Głoska, a literka, to przecież dwie różne sprawy. Podobnie słowo i wyraz.

………………..

Wszystkie pomoce zastosowane dla dziecka z dysfunkcją wzroku, bezwzględnie wymagają powiększeń oraz uproszczenia wizualnego. Wymagane jest również sprawdzanie odpowiedniej wielkości czcionki. Pamiętajmy, że widzenie może być zmienne, dlatego co kilka miesięcy sprawdzamy ponownie. Czasami można przejść do literek mniejszych, ale zdarza się też, że trzeba wrócić do liter większych. Sprawdzamy również, na jaką czcionkę dziecko lepiej reaguje: zwykłą, czy pogrubioną. To bardzo ważne wzrokowo. Najpierw wprowadzamy literki duże, potem małe.

………………

Bardzo ważne są obrazki. Metoda czytania globalnego jest bezpośrednio związana z obrazkami. Wiele dzieci, szczególnie tych, które mają problemy z mową, myśli obrazami. Dzieci dyslektyczne myślą obrazami. Dziecko słabowidzące oprócz niepełnosprawności wzrokowej może mieć przecież problemy z rozwojem mowy. Może mieć również dysleksję, choć niestety nie możemy jej obecnie potwierdzać przy słabowidzeniu. Takie problemy rozwojowe potrzebują obrazków. A jeśli obrazki mają się pojawić, również muszą być dostosowane.

=========

Nauka czytania, szczególnie przy problemach wzrokowych, jest wielkim wyzwaniem. Bardzo ważne jest dostosowanie metod oraz materiałów. Bardzo ważna jest obserwacja dziecka. Obserwujmy dziecko, słuchajmy dziecka. Ono samo podpowiada jak należy z nim pracować. Trzeba odkodować system widzenia dziecka, system komunikatów dziecka oraz system myślenia dziecka, a wtedy zaczyna się współpraca. To wtedy na twarzy dziecka pojawia się uśmiech i zadowolenie, a tuż za nimi idą już postępy.

…………………

Co roku, wraz z rozpoczęciem roku szkolnego, otrzymujemy bardzo dużo pytań o dostosowane materiały edukacyjne, do nauki czytania dla dzieci z dysfunkcjami wzroku. Rodzice, pedagodzy oraz terapeuci, pytają o podstawowe materiały na rozpoczęcie nauki czytania, jak też o materiały trudniejsze. Brakuje dostosowanych pomocy edukacyjnych.

………………………..

Reagując na pytania o pomoce do nauki czytania dla dzieci z dysfunkcjami wzroku oraz na ich duże zapotrzebowanie, opracowaliśmy odpowiednio dostosowane materiały czytelnicze. Uwzględniliśmy różne rodzaje medycznej przyczyny słabowidzenia (retinopatia wcześniacza, hipoplazja nerwu wzrokowego, zaćma wrodzona, zmętnienia rogówek, problemy siatkówkowe oraz z nerwem wzrokowym, wysokie wady wzroku, nawracający zez, inne rzadsze przyczyny) oraz różne stopnie ostrości widzenia (pomoce sprawdzone są już od 3% widzenia). Wzięliśmy pod uwagę również zawężenie pola widzenia.

…………………………

Zaczęliśmy od materiałów najprostszych, czyli od NAUKI CZYTANIA PIERWSZYCH SŁÓW.

…………………………..

Aby ułatwić dostępność materiałów dostosowanych do nauki czytania dla dzieci słabowidzących, zaproponowaliśmy 2 formy ich zakupu:

………………..

– SZYBKI ZAKUP PDF do samodzielnego wydruku. Aby każdy szybko mógł samodzielnie zdobyć pdf z materiałami, wydrukować materiały i zaproponować dziecku. Link do zakupu PDF na platformie „Złoty nauczyciel”: KLIKNIJ TUTAJ

– ZAMÓWIENIE GOTOWYCH POMOCY w naszej pracowni w formie układanek magnetycznych. Wersja dla tych osób, które wolą poczekać na realizację, ale otrzymać fizyczny produkt w wersji układanek magnetycznych. Link do oferty na stronie naszej pracowni FolkSmolk: KLIKNIJ TUTAJ

………………………….

WERSJA NR 1

SZYBKI ZAKUP PDF DO SAMODZIELNEGO WYDRUKU

…………………..

………………………………

L i n k do zakupu PDF na platformie „Złoty nauczyciel”: ……….

K L I K N I J T U T A J

………………….

CO ZAWIERA PDF DO SAMODZIELNEGO WYDRUKU?

………………………..

Plik zawiera 48 stron. Ilustracje są uproszczone i dostosowane do dysfunkcji wzroku. Litery powiększone i proste wizualnie. Materiał zawiera zwierzęta, wyrazy oraz dokładną instrukcję postępowania: jak przygotować pomoce, jak pracować z dzieckiem, jak rozmawiać z dzieckiem z dysfunkcją wzroku. Opis jest bardzo dokładny, dlatego zajęcia może zrealizować zarówno rodzic w domu, jak też wychowawczyni w zerówce lub w edukacji wczesnoszkolnej. Wydruki najlepiej jest zalaminować oraz pociąć wg opisu. Tak przygotowane pomoce należy prezentować na czarnym lub ciemnym tle. Pomoce zawierają proste wyrazy oraz różne wielkości liter, aby wybrać najlepszą wielkość czcionki dla konkretnego dziecka.

Czytanie globalne do samodzielnego wydruku 1

PLIK ZAWIERA:

14 stron z ilustracjami zwierząt oraz napisami do czytania, szukania i układania. Przykłady:

Nauka czytania dla dzieci słabowidzących. Pierwsze słowa 2

26 stron z ilustracjami zwierząt oraz napisami w różnych wielkościach. Napisy służą do czytania, segregowania oraz sprawdzania najlepszej wielkości czcionek. Przykłady:

Nauka czytania dla dzieci słabowidzących. Pierwsze słowa 3

8 stron z dokładnym opisem pracy z dzieckiem z dysfunkcją wzroku

Nauka czytania dla dzieci słabowidzących. Pierwsze słowa 4

JAK SAMODZIELNIE PRZYGOTOWAĆ POMOCE?

Plik drukujemy w kolorze na najwyższej jakości wydruku. Wydruki najlepiej jest zalaminować oraz pociąć wg opisu. Tak przygotowane pomoce należy prezentować na czarnym, ciemnym tle lub jasnym tle.

JAK KUPIĆ PLIK PDF ?

KLIKAMY Z W LINK i przechodzimy do oferty w sklepie z pomocami edukacyjnymi „Złoty nauczyciel”, tam kupujemy plik i po chwili mamy go już na mailu:

L i n k do zakupu PDF na platformie „Złoty nauczyciel”: ……….

K L I K N I J T U T A J

………………………

JAK DOPASOWAĆ CZCIONKĘ DO AKTUALNEGO WIDZENIA DZIECKA SŁABOWIDZĄCEGO i dlaczego do aktualnego widzenia?

…………………

Ponieważ widzenie dziecka słabowidzącego po pierwsze jest zmienne, a po drugie cały czas się rozwija. Dlatego też, dopasowanie czcionek należy powtarzać co kilka miesięcy, obserwując ewentualne zmiany w widzeniu dziecka. Czasem dziecko widzi lepiej, pojawił się postęp wzrokowy, można więc wprowadzić czcionkę mniejszą. Czasem jednak z jakiegoś powodu dziecko widzi gorzej (np., w wyniku przemęczenia, stresu, przechorowania infekcji przedszkolnej lub szkolnej), więc wracamy do czcionki większej. Druga ważna informacja to ogólne założenia co do dostosowań czcionki dla osób słabowidzących. Przyjęło się, że w druku należy stosować maksymalnie czcionkę nr 18. Bardzo często jednak, dzieci słabowidzące uczące się czytać, nie widzą tej czcionki. Jest to bowiem odgórne założenie czysto techniczne, związane z możliwościami druku masowego. Nie należy więc czcionki nr 18 traktować jako ostatecznego dopuszczalnego powiększenia. Sprawa ta znalazła się nawet w Sejmie RP, gdzie dokładnie rozpatrzono to zagadnienie i wyjaśniono, że jest to wielkość czcionki wynikająca z możliwości technicznych druku masowego. Wyjaśniono również, że w działaniach ukierunkowanych indywidualnie i niemasowych, każda osoba słabowidząca powinna mieć powiększaną czcionkę adekwatnie do swoich możliwości wzrokowych.

Szczególne warunki dotyczą dzieci słabowidzących. One dopiero uczą się czytać. Potrzebują więc powiększeń dokładnie takich, jakie mogą w tym okresie przeanalizować wzrokowo. Kiedy będą już czytały sprawnie, mózg stosuje dopowiedzenia oraz pamięć wzrokową całych słów, dzięki czemu starsze dzieci oraz nastolatki słabowidzące potrafią czytać czcionkę mniejszą, mimo, że jej dokładnie nie widzą. To mechanizm podoby do szybkiego czytania osób widzących normatywnie, tylko wykorzystywany tu przez mózg w aspekcie ograniczonego widzenia. W przypadku dzieci słabowidzących małych i dopiero uczących się czytać, odpowiednia wielkość czcionki dobrana do aktualnego widzenia dziecka, to absolutna podstawa nauki czytania oraz czytania w ogóle. Jak więc dopasować najlepszą wielkość czcionki do aktualnego widzenia dziecka słabowidzącego? Na zasadzie fizycznych prób percepcji różnych wielkości czcionek. Tylko realna praca z dzieckiem słabowidzącym na dostosowanych materiałach może pokazać, jaką wielkość czcionki dziecko obecnie najlepiej widzi i taką też należy stosować w domu, w przedszkolu lub w szkole.

…………………………

Mamy już pierwsze opinie do PDF-a: NAUKA CZYTANIA DLA DZIECI SŁABOWIDZĄCYCH. PIERWSZE SŁOWA. To właśnie w tych opiniach, najczęściej pojawiały się pytania o to, jak najlepiej dobrać czcionkę odpowiednią dla konkretnego dziecka, na naszych materiałach. Wyjaśniamy więc krok po kroku. Do dobierania wielości czcionek służą zwierzęta z wieloma podpisami (to samo słowo w różnych wielkościach). Potrzebujemy też ostatniej strony PDF-a, na której jest wykaz wielkości użytych czcionek. Przy pomocy tych wydruków, możemy w formie zabawy wybrać najlepszą czcionkę dla aktualnego widzenia dziecka. Zerkamy na zdjęcia, a na nich pokazany jest prosty przykład.

…………………….

Jak dopasować czcionkę do aktualnego widzenia dziecka słabowidzącego 1.

……………………………….

1. Pierwsze zdjęcie, to plansza LEW lew oraz arkusz zastosowanych czcionek. Mówimy o dzieciach słabowidzących małych: zerówkowych lub pierwszoklasistach. Ich możliwości wzrokowe są bardzo różne, a widzenie cały czas się rozwija i do tego jest zmienne. Na tym etapie dzieci potrzebują dużych powiększeń i prostego przekazu graficznego. Dlatego wielkość czcionki zaczęliśmy od nr-u 36, a kończymy na czcionce nr 80. Później, kiedy dziecko czyta już płynnie, można wprowadzać czcionki mniejsze, obserwując reakcje dziecka.

……………………..

Jak dopasować czcionkę do aktualnego widzenia dziecka słabowidzącego 2.

……………………………..

2. Drugie zdjęcie, to plansza LEW lew z pozaznaczanym arkuszem czcionek. Czy jest jakiś system zaznaczania na arkuszu? Nie, nie ma. To nasze notatki, więc wykonujmy je dla siebie, zgodnie z własnym pomysłem. To co najważniejsze, to aby zaznaczyć, które czcionki dziecko widziało i jak je widziało. Dziś będziemy wnioski pamiętać, ale za miesiąc część informacji po prostu zapomnimy. Dlatego zapisujemy.

……………………………..

3. Jak przeprowadzić obserwacje i co wynika z zapisu? Mamy kilka opcji przeprowadzenia ćwiczeń:

– Jeśli dziecko ładnie współpracuje, jest już duże (np., ma 7 lat), jest chętne do pracy, zna literki i potrafi powiedzieć czy widzi litery, możemy zaproponować pracę na całej planszy ze zwierzątkiem, bez jej cięcia. Rozpoczynamy od wyrazów największych, pytając, czy dziecko rozpoznaje litery, czy widzi litery, czy potrafi przeczytać wyraz. W ten sposób przechodzimy do mniejszych czcionek. Dziecko może dostrzec wszystkie wielkości czcionek lub może dostrzec tylko ich część.

– Jeśli dziecko jest małe (np. ostatnia grupa przedszkolna, zerówka) i nie potrafi powiedzieć czy widzi litery, wprowadzamy prostą zabawę. Wyrazy musimy wyciąć. Znów zaczynamy od największych czcionek. Jeśli dziecko zna literki, prosimy o przeczytanie każdej z nich, np. L-E-W potem l-e-w. Obserwujemy, które czcionki dziecko widzi, a z którymi ma problem. Możemy też prosić o segregowanie wyrazów. Wyrazy pisane literami dużymi układamy na jednej kupce, a wyrazy pisane literami małymi układamy na drugiej kupce. W ten sposób możemy wyłapać moment, w którym dziecko nie jest w stanie posegregować już wyrazów, lub musi się bardzo przyglądać. To będzie wskazywało, że literki są już zbyt małe.

……………………………..

Jak dopasować czcionkę do aktualnego widzenia dziecka słabowidzącego 3.

…………………………

4. Jaką wielość czcionki najlepiej wybrać. Patrzymy na zdjęcie nr 3 z pozaznaczanym arkuszem wielkości czcionek. Każdy musi wybrać własny sytem zapisywania. Na pokazanym arkuszu są 3 formy zaznaczania, ponieważ sytuacja wzrokowa dziecka była bardzo poważna, a dobranie czcionek trudne. Zastosowano więc oznaczenie widzi, nie widzi oraz widzi słabo. Dziecko w pracy z nauczycielami raz widziało, a innym razem nie widziało, mimo, że wielkość czcionki była ta sama lub podobna. Arkusz dokładnie wyjaśnił, dlaczego tak się działo. Dziecko starsze, potrafiące powiedzieć czy widzi, czy nie widzi, dlatego korzystało z całej planszy z lwem. Plansza nie była cięta. Ćwiczenia rozpoczęte od czcionek największych. Przy nich nie było żadnego problemu. Idziemy dalej i tak docieramy do czcionki 60 bez pogrubienia, kiedy pojawia się notatka „do obserwacji”. Dziecko przeczytało, ale musiało się dłużej przyglądać. Należy więc obserwować widzenie przez dziecko tej czcionki na innych planszach. Co ciekawe, Przy czcionce mniejszej (54 z pogrubieniem) dziecko znów czyta wszystko bez problemu, ale przy tej samej czcionce, ale bez pogrubienia, wyraz pisany małymi literkami dziecko widzi słabo. Cóż się stało? Dlaczego ta sama czcionka nr 60 odbierana jest tak różnie, a potem czcionka mniejsza 54, tylko z pogrubieniem czytana jest w całości? Pewnie już część osób domyśla się co jest przyczyną, ale idziemy dalej. Przy czcionce nr 44 dziecko znów czyta wszystko bez problemu, a przy tej samej czcionce, ale bez pogrubienia, literki małe nie są już widoczne. Czcionka 36 nie jest widziana ani w literkach dużych, ani małych, ani pogrubionych. Dlaczego jedne wyrazy dziecko widziało, a innych nie? Ponieważ dziecko potrzebuje czcionki pogrubionej przy mniejszych wielkościach. Co więcej litery duże widzi w innej wielkości czcionki, niż litery małe. Wnioski: Pierwsza wielkość czcionki widziana zarówno w literach dużych i małych, to rozmiar 44 ale koniecznie z POGRUBIENIEM. Mówimy o początkach nauki czytania i o pierwszych słowach. Dlatego, dla komfortu dziecka możemy początkowo stosować czcionkę 54, którą dziecko widziało już bardzo dobrze. Kiedy dziecko będzie łatwo łączyło literki, a czytanie ruszy, możemy wprowadzić również czcionkę nr 44. Z czasem widzenie czcionek będzie się zmieniać, a dziecko będzie czytać coraz mniejsze czcionki. Czyta mózg, a oko tylko przekazuje najpotrzebniejsze informacje.

………………….

Jak dopasować czcionkę do aktualnego widzenia dziecka słabowidzącego 4.

………………………….

5. Kolejny krok, to sprawdzanie widzenia na innych planszach, a w PDF-ie mamy aż 16 plansz z różnymi zwierzętami i napisami. Zdjęcie 4 pokazuje kilka przykładów plansz do sprawdzania najlepszej wielkości czcionki.

…………………………….

6. Co zrobić z wynikami naszych obserwacji? Jeśli jesteśmy rodzicami, przekazujemy obserwacje do przedszkola lub do szkoły, prosząc o stosowanie odpowiednich wielkości liter. Jeśli jesteśmy nauczycielami lub terapeutami, przekazujemy obserwacje rodzicom i wyjaśniamy na jakich materiałach z dzieckiem pracować.

…………………………………………………

7. Gdzie kupić PDF do samodzielnego wydruku: NAUKA CZYTANIA DLA DZIECI SŁABOWIDZĄCYCH. PIERWSZE SŁOWA ? Klikamy w link i przechodzimy do sklepu:

………………………………….

L i n k do zakupu PDF na platformie „Złoty nauczyciel”: ……….

K L I K N I J T U T A J

……………………….

kę do aktualnego widzenia dziecka?

WERSJA NR 2

ZAMÓWIENIE GOTOWYCH POMOCY w naszej pracowni w formie układanek magnetycznych.

………………….

Pomoce będą wykonane jako gotowe układanki magnetyczne i dostosowane do sytuacji wzrokowej konkretnego dziecka

…………………

L I N K do oferty UKŁADANEK MAGNETYCZNYCH na stronie naszej pracowni FolkSmolk:

K L I K N I J T U T A J

……………………………

CO ZAWIERA gotowy zestaw?

………………….

Gotowy zestaw zawiera:

czarną planszę magnetyczną formatu A 3
laminaty z prezentacjami zwierząt oraz napisów
23 układanki ze zwierzętami oraz napisami w różnych wielkościach
bardzo dokładny opis pracy z dzieckiem słabowidzącym: jak prezentować układanki, co do dziecka mówić

Przykłady:

Nauka czytania dla dzieci słabowidzących. Pierwsze słowa. Układanki magnetyczne.

Nauka czytania dla dzieci słabowidzących. Pierwsze słowa. Układanki magnetyczne 2

Nauka czytania dla dzieci słabowidzących. Materiały dostosowane.

Nauka czytania dla dzieci słabowidzących. Pierwsze słowa. Opis.

………………….

L I N K do oferty UKŁADANEK MAGNETYCZNYCH na stronie naszej pracowni FolkSmolk:

K L I K N I J T U T A J

…………………

Aby zamówić układanki magnetyczne: NAUKA CZYTANIA DLA DZIECI SŁABOWIDZĄCYCH. Pierwsze słowa, należy napisać do nas na mail pracowni:

folksmolk@gmail.com

W mailu, dobrze jest krótko opisać sytuację wzrokową dziecka. Interesuje nas medyczna przyczyna problemów wzrokowych (np. retinopatia wcześniacza, hipoplazja nerwu wzrokowego, zaćma wrodzona, wysokie wady wzroku, nawracający zez lub inne przyczyny), wiek dziecka, dodatkowe problemy rozwojowe lub ich brak. Możemy wtedy omówić projekt i dostosować plansze do indywidualnych potrzeb dziecka lub sugestii rodziców, nauczycieli, czy terapeutów.

Szanowni Państwo, pracowania FolkSmolk programu Mamotatopokazmi, jest PRACOWNIĄ PEDAGOGICZNO – WZROKOWĄ.

Zajmujemy się PEDAGOGIKĄ SPECJALNĄ, ze szczególnym uwzględnieniem TYFLOPEDAGOGIKI, TERAPII WIDZENIA, WCZESNEGO WSPOMAGANIA WIDZENIA oraz EDUKACJI DZIECI Z PROBLEMAMI WZROKOWYMI. W zakresie naszych działań znajdują się: niedowidzenie, słabowidzenie, wysokie wady wzroku, problemy z przetwarzaniem wzrokowym.

Wykonujemy indywidualne pomoce edukacyjno – wzrokowe oraz zabawki terapeutyczne – wzrokowe. Wszystkie pomoce i zabawki są realizacją programu pedagogiczno – wzrokowego: „Mamo, Tato – Pokaż Mi!”

Pracownia FolkSmolk realizuje zamówienia prywatne dla rodziców, terapeutów i nauczycieli, jak również oficjalne zamówienia szkół, przedszkoli, żłobków oraz hurtowni edukacyjnych.

Każda zabawka oraz każda pomoc wzrokowa, wykonywane są z przeznaczeniem dla konkretnego dziecka lub dla konkretnego terapeuty do pracy z podopiecznymi. Z tego względu zamówienia przyjmujemy w formie indywidualnej wiadomości mailowej na adres: folksmolk@gmail.com lub w wiadomości do strony Mamotatopokazmi na FB Do wykonania zabawek i pomocy edukacyjnych potrzebujemy bowiem podania wieku dziecka oraz opisu sytuacji wzrokowej dziecka (medyczna przyczyna dysfunkcji wzroku) lub opisu funkcjonowania dziecka. Przy zabawkach wzrokowych oraz pomocach edukacyjnych dla terapeutów, pracowni, przedszkoli, szkół oraz innych placówek, prosimy o ogólne określenie odbiorców. Interesuje nas wiek dzieci, oraz zakres funkcjonowania dzieci.

………………..

Kontakt z nami:

folksmolk@gmail.com (pracownia pedagogicznych pomocy wzrokowych)

lub

Strona FB Mamotatopokazmi

lub

Profil na FB, gdzie jesteśmy jako Doświadczalnia Świata

……………..

Dziecko słabowidzące. Wczesne wspomaganie widzenia. Kolorowe światło.

Wyróżnione

Opublikowany 10 grudnia 2022 przez Joanna Smola

Odpowiedz

Lampion wodny folksmolk wczesna terapia widzenia

Światło, a szczególnie kolorowe światło, to pierwszy i najważniejszy bodziec wzrokowy, pobudzający widzenie malutkiego dziecka z poważnym zaburzeniem rozwoju wzroku. W przypadku braku standardowych do wieku reakcji wzrokowych (dziecko nie reaguje na twarz rodzica, nie przygląda się rodzicowi podczas karmienia, nie reaguje na kolorowe zabawki), barwne światło może stać się impulsem do rozwoju widzenia w mózgu i podjęcia pracy wzrokowej. Tak poważne medyczne problemy, jak chociażby retinopatia wcześniacza, wylewy wcześniacze, hipoplazja nerwu wzrokowego, zaćma wrodzona przed operacją i tuż po operacji, zmętnienia rogówek, czy duże obniżenie ostrości widzenia niewiadomego pochodzenia, dobrze reagują na wczesne wsparcie rozwoju widzenia kolorowym światłem.

————————–

Każde dziecko oraz każda medyczna przyczyna dysfunkcji wzroku, wymagają indywidualnych metod pracy. Wymagają również różnych odległości pokazywania światła, różnego natężenia światła, różnego tempa prezentacji świetlnych oraz zaciemnienia lub braku zaciemnienia. Wspólną cechą jednak, zawsze pozostaje zainteresowanie wzrokowe dziecka światłem.

———————————–

Wielu rodziców opisuje swoją drogę diagnostyczną oraz często słyszaną diagnozę: „dziecko nie wodzi wzrokiem za zabawkami, nie widzi postaci, nie reaguje na twarz, nie potrafimy więc powiedzieć, czy dziecko widzi i co widzi”. Zanim jednak dziecko słabowidzące dotrze do widzenia zabawek nieświecących, dostrzegania postaci, a już szczególnie twarzy, musi wpierw przejść przez etap nauki widzenia w oparciu o swoje indywidualne możliwości wzrokowe i w oparciu o najprostsze bodźce wzrokowe.

———–

Rozpoczyna się intensywne wspieranie możliwego rozwoju widzenia dziecka. To właśnie wtedy i po wprowadzeniu kolorowych świateł, rodzice dzieci niereagujących na zwykłe zabawki, pierwszy raz zauważają, że ich dziecko widzi i reaguje wzrokowo na kolorowe światła:

————————–

– dziecko odwraca głowę do świateł

– dziecko patrzy za ruchomym i nieruchomym światłem

– koncentruje wzrok na świetle

– wodzi głową za kolorowym światłem

– przygląda się i analizuje wzrokowo obiekt świecący

– może się uśmiechać do światła

– z czasem do światła może wyciągać rączki

– z czasem może chcieć dotknąć żródło światła

– z czasem może chwytać obiekt świecący i manipulować nim

————————-

Jeśli warunki wzrokowe pozwolą na dalszy rozwój widzenia, dziecko po kolei i z czasem zaczyna dostrzegać następne bodźce: błyszczące, kontrastowe, kolorowe i zwykłe zabawki. Jeśli warunki wzrokowe nie pozwolą na więcej niż widzenie światła, dziecko uczy się dostrzegać światło w otoczeniu i wykorzystywać je do swojego codziennego funkcjonowania. Widzenie światła, to również świadomość dnia i nocy, tak ważna dla funkcjonowania w społecznym rytmie dnia i nocy. Widzenie kolorowego światła, to także świadomość istnienia koloru.

——————————————–

Sposób prezentacji kolorowych świateł nie jest z góry określony. Nie ma jednego systemu. Każde dziecko reaguje na inne czynności. Jedno zainteresowane jest karuzelą (nakręcanie i odkręcanie), drugie lubi ruch wahadłowy, a jeszcze inne turlanie i chlupanie wody. Filmik pokazuje bardzo prostą prezentację świetlną, na przykładzie lampionu wodnego. Ważne jest, aby oglądnąć filmik do końca. Pokazuje on różne i cały czas bardzo proste prezentacje światła oraz odbicia światła. Ważne jest również, aby oglądać filmik z dźwiękiem. Odblaski stukają, co jest interesujące dla dzieci. Same odblaski są atrakcją dla dzieci, a stukanie jest dodatkowym atutem. Dźwięki są ważne, ponieważ nieodpowiedni dźwięk potrafi dziecko przestraszyć, natomiast odpowiedni dźwięk jest zachętą i sporym motywatorem do patrzenia na ciekawe źródło dźwięku.

———————————————

Każdy rodzic i każdy terapeuta mają własne sposoby prezentacji i zabaw świetlnych. Nie jest ważne, aby istniał konkretny system prezentacyjny. Najważniejsze jest wzrokowe oraz ogólnorozwojowe zainteresowanie dziecka. Rodzice i terapeuci często piszą, że dzieci zareagowały na zupełnie niespodziewane wydarzenia. Coś się przewróciło, coś spadło i wywołało śmiech oraz poruszenie dziecka. Ważne jest, aby dziecko wykazywało zainteresowanie wzrokowe, a każdy uśmiech lub spontaniczna reakcja dziecka, będą najlepszym drogowskazem w dalszej zabawie i pracy terapeutycznej.

——————————————————-

Kontakt z nami:

folksmolk@gmail.com (pracownia pedagogicznych pomocy wzrokowych)

lub

Strona FB Mamotatopokazmi

lub

Profil na FB, gdzie jesteśmy jako Doświadczalnia Świata

——-

——–

Polecane: DZIECKO NIEDOWIDZĄCE I SŁABOWIDZĄCE W SZKOLE POWSZECHNEJ.

Wyróżnione

Opublikowany 6 września 2022 przez Joanna Smola

Odpowiedz

DZIECKO NIEDOWIDZĄCE I SŁABOWIDZĄCE W SZKOLE POWSZECHNEJ. OCZOPLĄS, a problemy edukacyjne. Nauka czytania, pisania oraz liczenia. mamotatopokazmi.pl

DZIECKO NIEDOWIDZĄCE I SŁABOWIDZĄCE W SZKOLE POWSZECHNEJ. OCZOPLĄS, a problemy edukacyjne. Nauka czytania, pisania oraz liczenia.

Rozpoczął się nowy rok szkolny. Część dzieci rozpoczyna naukę w zerówce lub klasie pierwszej. Część dzieci kontynuuje naukę w starszej klasie, po przerwie wakacyjnej. Szczególną grupę uczniów stanowią dzieci z różnorakimi problemami wzrokowymi. Wzrok odpowiada za przyswajanie i analizowanie ponad 80% informacji o świecie. Wzrok jest również głównym odbiorcą treści oraz materiałów edukacyjnych. Każda dysfunkcja wzroku przyczynia się do specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia. Edukacja dziecka z dysfunkcją wzroku staje się więc niezwykle wymagająca. W dzisiejszym systemie edukacyjnym, rodzina dziecka z poważnym problemem wzrokowym, ma możliwość wyboru rodzaju szkoły, w jakiej będzie się ono uczyć. Może bowiem uczyć się w szkole lokalnej publicznej, szkole lokalnej lub nieco oddalonej niepublicznej, szkole specjalnej lokalnej (z różnymi niepełnosprawnościami) lub szkole ukierunkowanej na edukację dzieci niewidomych i słabowidzących (wybór szkół z różnych części Polski). Wybór tak naprawdę należy do rodzica i dziecka, a podpowiadać mogą lekarze i terapeuci prowadzący dziecko.

Powstaje więc pierwsze pytanie, czy w każdym rodzaju szkoły edukacja będzie miała taką samą formę i jakość? Szybko nasuwa się też drugie pytanie, czy szkoła lokalna, może poradzić sobie z edukacją dziecka z dysfunkcją wzroku. Odpowiadając na pierwsze pytanie, odpowiedź brzmi: NIE. Forma i jakość edukacji będą różne w każdym rodzaju szkoły. Szkoły lokalne, a niejednokrotnie również szkoły specjalne lokalne, nie mają bowiem możliwości wprowadzenia metod i pomocy edukacyjnych, które szkoły ukierunkowane wyłącznie na dysfunkcje wzroku posiadają od dziesiątek lat. Edukacja ta będzie więc inna, co nie znaczy, że będzie zła. Należy wziąć pod uwagę fakt, że dziecko pozostaje na własnym terenie, blisko rodziny i znajomych. Dodając jeszcze pozytywne nastawienie szkoły i chęci oraz pomysłowość kadry nauczycielskiej, może pojawić się bardzo ciekawa forma pracy z dzieckiem. Odpowiadając na drugie pytanie, należy odpowiedzieć: TAK. Jeśli nastawienie szkoły jest otwarte i pozytywne, zatrudniony zostanie tyflopedagog (i najlepiej jeszcze nauczyciel wspomagający), wprowadzone zostaną dostosowania wzrokowe, odpowiednie pomoce i metody edukacyjne, wtedy uczeń słabowidzący ma szansę na komfortową naukę.

Czy zawsze jest tak kolorowo? Niestety nie. Kiedy z różnych przyczyn rodzina wyboru nie ma i dziecko słabowidzące chodzi do szkoły lokalnej, która nie radzi sobie z uczniem, edukacja jest trudna i demotywująca. Nie ma postępów, powstają duże zaległości, dziecko płacze, oceny są złe. Takie sytuacje mają różny finał. Jeśli nastawienie szkoły jest nieprzychylne, rodzic cały czas otrzymuje sugestie, aby przenieść dziecko do szkoły specjalnej. Część rodziców decyduje się na faktyczne zabranie i przeniesienie dziecka do lokalnej szkoły specjalnej. Część rodziców decyduje się na przeniesienie dziecka do szkoły dla dzieci niewidomych i słabowidzących, co wiąże się z przeprowadzką całej rodziny lub umieszczeniem dziecka w internacie. Część rodziców walczy z systemem, pozostawiając dziecko w problematycznej szkole, ale poruszając machiną przepisów oraz kontroli z kuratorium. Część rodziców samodzielnie organizuje dostosowane pomoce i nadrabia zaległości z dzieckiem w domu. A część rodziców przenosi dziecko do lokalnej szkoły niepublicznej, która zupełnie inaczej zaczyna podchodzić do edukacji ucznia, zatrudniając specjalistów, ściągając dostosowane pomoce i okazując dziecku zainteresowanie.

Niezależnie od rodzaju szkoły, edukacja dziecka z poważnym problemem wzrokowym zawsze jest trudna i bardzo wymagająca. Konieczne jest doświadczenie, wiedza edukacyjna oraz odpowiednie pomoce. Konieczna jest również podstawowa wiedza medyczna. Inaczej bowiem widzi dziecko po retinopatii wcześniaczej, inaczej widzi dziecko po zaćmie wrodzone, a jeszcze inaczej widzi dziecko z hipoplazją nerwu wzrokowego. Niezależnie też od rodzaju szkoły, bardzo ważne jest pozytywne i serdeczne nastawienie kadry nauczycielskiej. Zwykła ludzka życzliwość, empatia i nauczycielska pomysłowość, potrafią zdziałać prawdziwe cuda.

LINK DO ARTYKUŁU – KLIKNIJ TUTAJ

Polecane:DZIECKO SŁABOWIDZĄCE. Wzrokowa organizacja PRZESTRZENI bliskiej i dalszej.

Wyróżnione

Opublikowany 6 września 2022 przez Joanna Smola

Odpowiedz

DZIECKO SŁABOWIDZĄCE. Wzrokowa organizacja PRZESTRZENI bliskiej i dalszej. Niemowlę, roczniak, dwulatek.

Dziecko słabowidzące. Organizacja przestrzeni bliskiej i dalszej.

Najnowsza aktualizacja naszego artykułu. Jest to tekst długi, ale przez rodziców uznawany jest obecnie za kompendium wiedzy o wzrokowym zorganizowaniu przestrzeni bliższej oraz dalszej dla dziecka słabowidzącego w warunkach domowych. Warto więc dotrwać do końca i przeczytać całość lub wybrane fragmenty, adekwatne do funkcjonowania wzrokowego konkretnego dziecka. Temat jest naprawdę trudny. Wiedza o widzeniu dziecka z dysfunkcją wzroku, wymaga od rodzica nie tylko podstawowych informacji teoretycznych, ale przede wszystkim obserwacji reakcji wzrokowych swojego dziecka. Dopiero wtedy rodzic zaczyna rozumieć widzenie swojego dziecka oraz jego konkretne potrzeby wzrokowe. Przygotowanie aranżacji wzrokowej przestrzeni jednego pokoju lub większych powierzchni, staje się wtedy proste, a przede wszystkim funkcjonalne i rozwojowe dla dziecka.

Wykorzystanie choćby najmniejszych funkcji wzrokowych, to nie tylko widzenie. To również rozwój motoryki dużej i małej, manualność, sięganie do zabawek, dotyk, mowa oraz rozwój komunikacji z rodzicem. Tytuł artykułu sugeruje wiek dzieci od niemowląt do dwulatków. Ponieważ jednak rozwój dzieci z poważnymi problemami wzrokowymi jest bardzo różny, podpowiedzi i porady nie mają wyraźnych ram wiekowych. Mogą być tak samo przydatne dla niemowląt, jak też dla dwulatków, czterolatków lub starszych dzieci.

LINK DO ARTYKUŁU: KLIKNIJ TUTAJ

Dziecko słabowidzące – kalejdoskop skarbów!

Wyróżnione

Opublikowany 6 września 2022 przez Joanna Smola

Odpowiedz

Kalejdoskop skarbów. Oglądamy światło i kolory, patrzymy na ruch przesuwających się skarbów, słuchamy grzechotania skarbów, pracujemy nad wyciągnięciem rączki do zabawki, dotknięciem zabawki, poruszeniem zabawką. Tak proste spostrzeżenia wzrokowe i słuchowe oraz tak proste czynności motoryczne, dla wielu najmłodszych dzieci z poważnymi dysfunkcjami wzroku, są dużym wyzwaniem. Jeśli dziecko obciążone jest dodatkowymi problemami rozwojowymi, wyzwaniem może stać się również stabilne utrzymanie głowy, pozycja siedząca, silny oczopląs czy umiejętność nakierowania rączki na zabawkę. W prawidłowym rozwoju noworodka, niemowlęcia i małego dziecka, kolejne etapy rozwojowe po prostu się pojawiają, a rodzic nawet nie wie, ile umiejętności rozwinęło się u jego dziecka. Kiedy jednak od urodzenia pojawia się problem rozwojowy o charakterze wzrokowym lub innym, rozwój dziecka staje się niewiadomą. Postępy umiejętności wzrokowych, motorycznych oraz manualnych przybierają własną i nieprzewidywalną formę. Dziecko wymaga całkowitej indywidualizacji zabaw i metod pracy. Rozwój najprostszych umiejętności wzrokowo – motorycznych wymaga najprostszych metod pracy i najprostszej zabawy z dzieckiem. Krótka, ale dokładnie ukierunkowana zabawa, przynosi dużo lepsze efekty, niż zabawa niedostosowana wzrokowo lub przekraczająca możliwości dziecka.

Filmik należy oglądać z dźwiękiem. Na filmiku pokazana jest duża grzechotka w postaci okrągłej tacy. Zabawka świeci kilkoma stałymi kolorami, a w jej wnętrzu przesuwają się „skarby”. Dziecko może obserwować kolorowe światło lub podświetlane skarby przesuwające się w środku. Można również położyć na tacy coś, co będzie podświetlane lub przesuwane. Można użyć pisaku, mąki lub kaszy do rozgrzebywania jej i odsłaniania kolorowego światła.

Dziecko słabowidzące, a dostosowania w nauce języków obcych.

Wyróżnione

Opublikowany 16 czerwca 2022 przez Joanna Smola

Odpowiedz

Czy dziecko słabowidzące potrzebuje dostosowań z języka angielskiego?

Oczywiście, że potrzebuje. Panuje mylne przekonanie, że dziecko z dysfunkcją wzroku ma predyspozycje do nauki języków obcych, przez co uczy się łatwiej i szybciej, niż dziecko widzące zgodnie z normami. Jest to oczywiście mit, a dysfunkcja wzroku nie „pomaga” w nauce języków obcych. Jeśli dziecko słabowidzące szybko uczy się ze słuchu języka obcego, to dlatego, że ma talent lingwistyczny, a nie dlatego, że jest słabowidzące. Nawet jednak talent do języków obcych, nie pokona barier edukacyjnych wynikających ze słabowidzenia. Problemem zawsze będzie zapis, długość zapisu, skomplikowany zapis oraz interpretacja szaty graficznej podręczników.

Dziecko słabowidzące potrzebuje więc dostosowań w zakresie nauki języka angielskiego i każdego innego. Co więcej, dostosowania te, w szkole mogą być również stosowane dla dzieci zagrożonych dysleksją lub ze zdiagnozowaną dysleksją. Mogą być również proponowane dla dzieci z problemami rozwoju mowy lub problemami ruchowymi. Wszystkie te dzieci potrzebują formy prostej, powiększonej i czytelnej graficznie. Przy odpowiednich metodach oraz dostosowaniach, nauka staje się dużo prostsza i komfortowa dla wszystkich.